چشم مادر که به استخوان های بی جمجمه افتاد لبخند تلخی زد و گفت :

بچه م سرش می رفت ولی قولش نمی رفت …

اسیر زمان شده ایم!
مرکب شهادت
از افق می آید تا سوار خویش را به سفر ابدی کربلا ببرد.
اما ما واماندگان وادی حیرانی هنوز بین عقل و عشق! جامانده ایم.!!!